De Lariks is een initiatief van zorgaanbieder Zorg Anders en Kinderbijstand. Beide zorgverleners vinden elkaar in een samenwerking op het snijvlak van (het voorkomen van) uithuisplaatsingen. Deze combinatie maakt het mogelijk om een ‘grotere pas op de plaats’ te maken in dit afwegingsproces. Het geeft lucht en ruimte zodat beslissingen met de meest mogelijke ingrijpende gevolgen, met de grootste zorgvuldigheid kunnen worden genomen.
Een uithuisplaatsing is een verstrekkende maatregel die alleen in uiterste nood en alleen in het belang van het kind, dient plaats te vinden. Echter wanneer is dat dan en wanneer kun je zeggen dat alle andere opties zijn uitgesloten? Hoe kun je een gezinskluwen ontrafelen van een afstand en in het heetst van de strijd? Wat als je ouders opvoedingsalternatieven aanreikt, zorgt voor inzicht in het gedrag van hun kinderen en tegelijkertijd de wisselwerking tussen beide intensief gaat beïnvloeden? Wanneer er een periode geen zorgen zijn over randvoorwaarden als financiën en huisvesting, hoe ver kom je dan? Kan er dan na 3 maanden niet gekozen worden voor een minder ingrijpende maatregel? Wij denken (en hebben ervaren) dat het proces om te beslissen of een kind echt beter af is als hij of zij niet meer thuis kan wonen deze intensieve benadering verdient. Kinderen raken door uithuisplaatsingen altijd beschadigd; onderbouwt aantonen dat thuisblijven nog schadelijker is, is dan ook echt een vereiste.
met Zorg Anders biedt de mogelijkheid om een ouder met zijn of haar kind (eren) 3 maanden intern te laten wonen met 24 uurs begeleiding. Kinderbijstand is verantwoordelijk als regiebehandelaar en voor het uitvoeren van de gezinsdiagnostiek. Tijdens deze 3 maanden staat het belang van het kind voorop en vanuit dit perspectief wordt gewerkt. We gaan uit van de gedachte dat kinderen het recht hebben om later te lezen dat wij als jeugdhulpverleners maar ook hun ouders, er alles aan hebben gedaan om te voorkomen dat ze niet meer thuis konden wonen. Wij vinden dat dit proces en de overweging te volgen moet zijn.
De Lariks heeft 7 inpandige, zelfstandige appartementen die modern, maar vooral huiselijk gemeubileerd zijn. Het verblijf is opgedeeld in 3 fases waarin een klein, vast team van ouderbegeleiders samen werkt met het stamgezin. Minimaal 2 geplande observatiemomenten (1,5 – 2 uur per keer) per dag, 7 dagen per week. Daarnaast vindt er nog minimaal 2 maal per dag onaangekondigd bezoek plaats. Dit betekent dat binnen een afgemaakt Lariks traject, een ouder met zijn of haar kind, minimaal 336 x geobserveerd en ondersteund wordt. Ieder contact moment wordt gerapporteerd. Als diagnostisch kader wordt het framework met 14 condities voor een optimale ontwikkeling gebruikt (BIC-model1).
We voeren gezinsdiagnostiek uit (is het ouderschap ‘goed genoeg?) in opdracht van gecertificeerde verwijzers van Jeugdhulp. Het is voor ouders die ‘ja’ zeggen tegen de laatste mogelijkheid om een uithuisplaatsing van hun kind te voorkomen.
1. In een gezamenlijke studie van Kalverboer en Zijlstra (2006) is het Best Interests of the Child (BIC)-model ontwikkeld. Het BIC-model bouwt voort op de lijst van ontwikkelingsvoorwaarden van Heiner en Bartels (1989) en is gebaseerd op een overzichtsstudie naar beschermende en risicofactoren in de leefomgeving van het kind (Kalverboer & Zijlstra, 2006; Zijlstra, 2012).